Essai sur le règne de l'empereur Domitien

Portada
Thorin & fils, 1894 - 368 páginas
 

Otras ediciones - Ver todas

Pasajes populares

Página 37 - ... scire modumque; virtus divitiis pretium persolvere posse; virtus id dare quod re ipsa debetur honori, hostem esse atque inimicum hominum morumque malorum contra defensorem hominum morumque bonorum, hos magni facere, his bene velle, his vivere amicum, commoda praeterea patriai prima putare, deinde parentum, tertia iam postremaque nostra.
Página 161 - Constet igitur prius, si isti, quibus sacrificatur, salutem imperatoribus vel cuilibet homini impertire possunt, et ita nos crimini maiestatis addicite, si angeli aut daemones, substantia pessimi spiritus, beneficium aliquod operantur, si perditi conservant, si damnati liberant, si denique...
Página 114 - Lucili: sacer intra nos spiritus sedet, malorum bonorumque nostrorum observator et custos. Hic prout a nobis tractatus est, ita nos ipse tractat.
Página 273 - Illi autem, qui vera pietate praediti bene vivunt, si habent scientiam regendi populos, nihil est felicius rebus humanis, quam si Deo miserante habeant potestatem.
Página 339 - ... namque se primus omnium Caligulam post Domitianumque dominum palam dici passus et adorari se...
Página 331 - ... mitissimae nostrae clementiae intuentes et consuetudinem sempiternam, qua solemus cunctis hominibus veniam indulgere, promptissimam in his quoque indulgentiam nostram credidimus porrigendam, ut denuo sint christiani et conventicula sua componant, ita ut ne quid contra disciplinam agant.
Página 351 - Quapropter eccelesia omni in loco ob eam quam habet erga Deum dilectionem, multitudinem martyrum in omni tempore praemittit ad Patrem...
Página 226 - Nos e tanto visi populo digni premeret quos everso cardine mundus ? in nos aetas ultima venit ? o nos dura sorte creatos, seu perdidimus solem miseri, 880 sive expulimus ! abeant questus, discede, timor ! vitae est avidus quisquis non vult mundo secum pereunte mori.
Página 75 - Virtus6, quia necesse est. Adjice nunc, quod nihil honeste fit, nisi cui totus animus incubuit atque affuit, cui nulla parte sui repugnavit.
Página 284 - Ille vero liber mutavit affectum meum et ad te ipsum, Domine, mutavit preces meas, et vota ac desideria mea fecit alia.

Información bibliográfica